OGRODZENIA
1.Segmenty ogrodzeniowe
2.Bramy
2.2.1 Brama przesuwna przemysłowa
3.Furtki
4.Barierki
5.Barierki nierdzewne
6.Sztachety Metalowe
7. Automatyka Do Bram
7.1. Automatyka do bram skrzydłowych NICE
7.1.1. WINGO 2024
7.1.2. POP
7.1.3
7.2 . Automatyka do bram przesuwnych NICE
7.2.1. ROBUS
7.2.2. ROAD 400
7.2.3 . ROBO 500
7.3. Automatyka do bram garażowych
7.4. Piloty oryginalne
7.4.1 Zamienniki pilotów
7. 5. Lampy firmy NICE
7.6. Aksesoria automatyki do bram
CAME - BX do bram przesuwnych
10. CAME- automatyka
11. Akcesoria ogrodzeniowe
12. Słupki daszki
13.Siatka ogrodzeniowa
11.Schody Metalowe
13. Inne Realizacje
15. Kosze na śmieci
16. Skrzynka na listy do montażu w ogrodzeniu
17.Skrzynki pocztowe na listy
20. Informacje
21.Ogrodzenie a prawo budowlane
21.1. Porady prawne
23. Konserwacja Ogrodzenia
28. Zabezpieczenie antykorozyjne
30. Cennik
40. Galeria
50. Dlaczego my...
60.Linki
80. Nowoczesne wzory ogrodzeń
90. Realizacja 2011r. - typ _ SVPg
Lubię to !
Polityką Plików Cookies
Tytuł nowej strony
kołek rozprężny
pilot zamiennik Multi H
Zamiennik - pilot Multi H
pilot zamiennik V2
skrzynka na klucze
Skrzynki pocztowe kolorowe wzory, psy, kwiaty
skrzynki pocztowe na listy
Rolki do rolet
blogi
ogrodzenia Firmy SOLMET 2018 rok
Regulamin
Polityka prywatności



Ogrodzenie zgodne z prawem

Przed rozpoczęciem budowy ogrodzenia warto najpierw porozmawiać z sąsiadem w kwestii lokalizacji. Optymalnym rozwiązaniem jest umiejscowienie go dokładnie w osi granicy działek.
 
Właściciel każdej nieruchomości może ją ogrodzić, jednak nie wolno mu robić tego w sposób samowolny. Podczas budowy ogrodzenia musi się liczyć zarówno z przepisami prawa, jak również racjami swoich sąsiadów.

Na nowo podzielonych i dopiero zasiedlanych działkach podstawowym problemem jest osiągnięcie porozumienia sąsiedzkiego, w kwestii kosztu oraz wyglądu planowanego ogrodzenia. Gdzieniegdzie problem ten próbuje się rozwiązać w oparciu o tak zwaną regułę prawej strony, zgodnie z którą każdy właściciel buduje ogrodzenie od strony ulicy i od prawej, patrząc od frontu. Nie znajduje ona powszechnego zastosowania głównie ze względu na brak podstawy prawnej.

W przypadku działek znajdujących się pomiędzy zagospodarowanymi i ogrodzonymi nieruchomościami, najważniejszym problemem nabywcy są sąsiedzkie płoty dookoła.

 

Kto zapłaci za płot między działkami?

Polskie przepisy prawne nie regulują kwestii dotyczących finansowania budowy ogrodzeń. Treść art. 154 § 1 Kodeksu Cywilnego pozwala przypuszczać, że płoty, mury, miedze, rowy oraz inne tego typu przestrzenie, znajdujące się na granicy sąsiadujących ze sobą gruntów, przeznaczone są do użytku wspólnego. Art. 154 § 2 natomiast wskazuje, że korzystający z w/w obiektów zobowiązani są do ponoszenia wspólnych kosztów za ich utrzymanie. Obowiązek ten nie obejmuje jednak kosztów związanych z budową nowego obiektu, takiego jak płot. (takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z 24 stycznia 2002 r. sygn. III CZP 75/01, OSNC 2002/10/121).

W praktyce oznacza to, iż nie ma jakichkolwiek podstaw prawnych, nakazujących obciążanie sąsiada kosztami budowy ogrodzenia, jeśli nie wyraża on zainteresowania. Celem ogrodzenia jest zapobieganie naruszaniu prywatnej własności, dlatego koszt jego budowy leży po stronie tej osoby, którą własność ma chronić.

Jeśli właściciel nieruchomości, któremu zależy na wzniesieniu ogrodzenia nie dojdzie do porozumienia z sąsiadem, będzie musiał samodzielnie sfinansować całą inwestycję. Dopiero po wybudowaniu ogrodzenia zyskuje możliwość domagania się od sąsiada współfinansowania wszelkich napraw czy remontów. Po raz kolejny problem pojawia się w momencie, gdy stare ogrodzenie uległo zniszczeniu. W takich sytuacjach nie może być mowy o remoncie, lecz wzniesieniu nowego ogrodzenia, którego koszty ponoszone będą przez stronę zainteresowaną.
 

W którym miejscu stawiać ogrodzenie?


Od strony sąsiada
W takim przypadku najlepszym rozwiązaniem jest wzniesienie ogrodzenia dokładnie na osi granicy działek. Jeśli jednak nie porozumiemy się z sąsiadem i inwestycja nie będzie uznana jako wspólna, to ogrodzenie należy usytuować w takim miejscu, aby nie przekraczało ono granicy działki należącej do inwestora. Dzięki takiemu rozwiązaniu unikniemy wszelkich konfliktów oraz zarzutów dotyczących naruszenia granic działki.

Od ulicy
Ogrodzenie umiejscowione od ulicy nie może przekraczać jej linii rozgraniczających. Jeśli w planie miejscowym uwzględnione jest poszerzenie drogi, należy przesunąć ogrodzenie w głąb działki, pozostawiając stosowny pas, przeznaczony na drogę.

W przypadku działek znajdujących się wzdłuż skrzyżowania, częstą koniecznością jest ścięty narożnik. Dotyczy to sytuacji, w których po zgłoszeniu zamiaru budowy ogrodzenia, starosta dojdzie do wniosku, że jego wykonanie w granicach działki, wiązać się może z ograniczeniem widoczności, a tym samym spowoduje zagrożenie dla bezpieczeństwa. Może on wyrazić sprzeciw i zobowiązać osobę budującą ogrodzenie do uzyskania pozwolenia, uwzględniającego wszelkie wymogi bezpieczeństwa.

Jeśli pojawią się wątpliwości dotyczące przebiegu granic działki, należy zlecić firmie geodezyjnej wznowienie znaków granicznych, czyli odnalezienie i zaznaczenie ich w terenie, a jeśli okaże się to niemożliwe, należy przeprowadzić administracyjne postępowanie rozgraniczeniowe. Geodetę warto także zatrudnić w momencie gdy pojawiają się wątpliwości co do przebiegu istniejącej linii rozgraniczającej lub planowanej ulicy, która może się nie pokrywać z granicą własności. W tych kwestiach nie ma co prawda prawego obowiązku, ale czynności takie pozwolą na uniknięcie ewentualnych kosztów związanych z koniecznością przestawienia ogrodzenia.
 

Jakie formalności są konieczne?

Budowa ogrodzenia nie wymaga posiadania decyzji o pozwoleniu na budowę. W niektórych przypadkach może okazać się niezbędne zgłoszenie, czyli powiadomienie starostwa o chęci wzniesienia ogrodzenia.

Budowę lub remont ogrodzenia należy zgłosić jeśli:
- inwestycja będzie miała miejsce od strony placów, dróg, ulic, torów kolejowych oraz innych miejsc publicznych
- wysokość ogrodzenia przekracza 2,2 m – niezależnie od tego czy jest ono umiejscowione od drogi, czy działki sąsiada.

Budowa ogrodzenia o wysokości niższej niż 2,2, m, zlokalizowane pomiędzy sąsiednimi działkami nie wymaga posiadania pozwolenia ani zgłoszenia.

Zgłoszenie należy wykonać w terminie co najmniej 30 dni przez planowanym rozpoczęciem robót. Należy w nim określić zakres, rodzaj i sposób wykonywania robót, a także termin ich rozpoczęcia. Wymagane jest również oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. W zależności od potrzeb, wymagane mogą być również szkice lub rysunki, których może zażądać urząd. Mogą one zostać wykonane samodzielnie, przez inwestora.

Do budowy ogrodzenia można przystąpić jeśli w terminie 30 dni od daty doręczenia zgłoszenia, właściwy organ nie wniesie sprzeciwu. Powodem niewyrażenia zgody może być np. naruszenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub innych przepisów techniczno-budowlanych. Jako przykład można podać budowę ogrodzenia na terenie planowanej ulicy, nawet jeśli jej nie ma i nie jest określony termin, w którym powstanie. Rozpoczęcie budowy powinno nastąpić w ciągu dwóch lat od terminu przedstawionego w zgłoszeniu. Po upływie tego czasu konieczne będzie wypełnienie nowego zgłoszenia.

Budowa prowizorycznego ogrodzenia, którego celem jest jedynie zabezpieczenie placu budowy na czas wykonywanych robót, nie wiąże się z koniecznością wykonania zgłoszenia.
 

Podstawa prawna:

  • ustawa z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2003 r. nr 207, poz. 2016 z późn. zm.)
  • rozporządzenie ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.)
  • ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717 z późn. zm.)

Koszty uzyskania przychodów – postawienie nowego ogrodzenia zakładu.

BI/005/0551/04
 

Stan faktyczny:
Spółka (Zamawiający) zamierza zawrzeć umowę, w świetle której wykonawca zobowiąże się do wykonania remontu ogrodzenia zakładu, którego długość wynosi 4.500 m. Zlecone prace obejmują demontaż starego ogrodzenia, na którego składają się panele oraz słupki betonowe, wywóz, a także utylizacja gruzu powstałego w wyniku demontażu, jak również wybudowanie cokołu, a także montaż na nim nowego ogrodzenia zawierającego drut kolczasty w linii ogrodzenia już istniejącego.

Zapytanie podatnika:
Czy wynagrodzenie należne wykonawcy z tytułu wykonania prac montażowych i demontażowych ogrodzenia, wliczane jest w koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie jego poniesienia jako usługi remontowe, czy może powinno zwiększyć wartość środka trwałego?
 

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z treścią artykułu 15 ust. 1 z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Zgodnie z artykułem 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości prawnych i niematerialnych (tzw. odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku zawiera ustawową definicję środka trwałego. Zgodnie z nią, za środki trwałe podlegające amortyzacji, uznaje się środki stanowiące własność lub współwłasność, wytworzone lub nabyte we własnym zakresie, a także kompletne oraz zdatne do użytku w dniu przekazania użytkownikowi:
a) budynki, budowle oraz lokale stanowiące odrębną własnością;
b) środki transportu, maszyny i urządzenia;
c) inne przedmioty,

o szacowanym zakresie użytkowania dłuższym niż rok, które będą wykorzystywane przez podatnika tylko na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej lub oddanie do użytkowania w oparciu o dzierżawę, leasing lub umowę najmu.
Podjęcie decyzji dotyczącej zakwalifikowania konkretnego przedmiotu jako środka trwałego lub nie, można podjąć w oparciu o klasyfikację środków trwałych (KST) stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.). Zgodnie z zamieszczonymi w załączniku uwagami szczegółowymi do grupy 1(obejmującej budynki oraz lokale) w skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wchodzą również tak zwane obiekty pomocnicze obsługujące dany budynek, tj. choinki, ogrodzenia, podwórka, place, dojazdy, studnie, itp.

Należy przy tym pamiętać, że obiekty pomocnicze, które obsługują więcej niż jeden budynek, powinny być zaliczane do odpowiednich rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.
W związku z powyższym, ogrodzenie otaczające zespół obiektów, jest odrębnym przedmiotem klasyfikacji.
W świetle powyższej klasyfikacji ogrodzenie, które zabezpiecza cały teren zakładu pracy zaliczane jest jako obiekt inżynierii lądowej (grupa 2 obejmująca obiekty inżynierii lądowej oraz wodnej, podgrupy 29 – obiekty inżynierii wodnej, lądowej i pozostałe, rodzaju 291 – obiekty inżynierii wodnej lądowej oraz pozostałe, nie sklasyfikowane nigdzie indziej) a więc tym samym uznane, jako odrębny środek trwały.
Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego, jednoznacznie wynika, że pomiędzy Spółką, a Wykonawcą, zawarta zostanie umowa, której przedmiotem będzie wykonanie nowego ogrodzenia zewnętrznego, zamiast starego, istniejącego dotychczas. Zgodnie z zawartą umową, prace wykonawcze dotyczyć mają:

- demontaż starego ogrodzenia wykonanego ze słupków betonowych oraz paneli, a także utylizacja i wywóz gruzu, pozostałego po demontażu
- wykonanie cokołu, a także montaż nowego ogrodzenia z paneli ogrodzeniowych oraz słupków z drutem kolczastym w linii starego ogrodzenia.

Zgodnie z powyższym, następstwem zleconych prac będzie demontaż starego płotu i stworzenie w jego miejsce zupełnie nowej konstrukcji ogrodzenia, różniącej się jedynie poszczególnymi elementami wykonania od istniejącego dotychczas ogrodzenia ( nowym elementem będzie np. cokół)
Analizując powyższe informacje należy stwierdzić, że efektem robót wykonywanych przez wykonawcę, będzie powstanie zupełnie nowego ogrodzenia, ochraniającego teren zakładu.
W zaprezentowanej powyżej sytuacji wykonywanych prac nie można uznać ani za remont, ani za rekonstrukcję środka trwałego. Istotą remontu jest wykonanie prac przywracających odtworzenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego, jednocześnie nie zwiększających jego wartości początkowej, będącej podstawą wykonywania odpisów amortyzacyjnych.
Wydatki na remont zaliczyć można do kosztów uzyskania przychodów w sposób bezpośredni, pod warunkiem, że celem podjętych działań nie jest zwiększenie wartości technicznej lub użytkowej środka trwałego.
Rekonstrukcja natomiast stanowi jedynie jedną z możliwości poprawy środka trwałego i polega ona na odbudowaniu całkowicie lub częściowo zużytych składników majątkowych. Reasumując, w odniesieniu do rekonstrukcji mamy do czynienia z ponowną budową obiektu w rozumieniu jego odtworzenia.
W momencie, gdy w efekcie prowadzonych prac budowlanych stworzona została zupełnie odrębna budowla ( tj. ogrodzenie terenu spółki) za wartość początkową, będącą podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych, składają się wydatki poniesione na jej wytworzenie, których definicję znajdziemy w art. 16g ust. 4 i 5 ustawy z dnia 15 lutego1992r.

Ponadto, przepis ten określa, że kosztem wytworzenia jest wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia trwałych środków, tj.: rzeczowych składników majątku oraz wykorzystanych usług obcych, a także kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, jak również inne koszty, które można uznać za wartość wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie możemy natomiast zaliczyć kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży, a także innych kosztów operacyjnych oraz kosztów operacji finansowych, a w szczególności odsetek od pożyczek i prowizji, oprócz prowizji i odsetek naliczanych od dnia przekazania środka trwałego do używania. Podczas naliczania kosztu wytworzenia uwzględnia się różnice kursowe, naliczone od chwili przekazania do użytku określonego składnika majątku.

W związku z powyższym wynagrodzenie należne wykonawcy z tytułu zleconych robót, jak również pozostałe koszty związane z wytworzeniem środka trwałego, Spółka powinna zaliczyć do wartości początkowej tego środka, będącej podstawą do naliczania odpisów amortyzacyjnych, które będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu.





Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja